Büyük Baş hayvan yetiştiriciliğine uygun bir konuma sahiptir. Çünkü yumuşak ikliminin yanında, yedibin hektardan fazla alanı çayır ve meralar oluşturmaktadır. Bu bakımdan hayvancılık, tarım ürünleriyle birlikte bölge insanının yaşayışında önemli bir yere sahiptir. Hele köylerde genellikle her hane ihtiyaçlarını giderecek sayıda hayvan beslemektedir. Manda, sığır, koyun, keçi, at katır, eşek, köpek bölgedeki başlıca ehli hayvan çeşitleridir. Son sayımlara göre; Erbaa'da merkez ve köyleriyle birlikte 35 bin dolayında sığır, 80 bin dolayında koyun varlığı tespit edilmiştir. Beslenen hayvanların hem gücünden, hem de et, süt, deri ve yün gibi çeşitli ürünlerinden yararlanılmaktadır. Henüz modern yöntemler tam olarak yaygın olmasa da hayvancılığın olumlu yönde geliştiği görülmektedir. Daha iyi verim elde etmek için mevcut sayıların iyileştirilmesi çalışmaları yapılmaktadır. Bu konuda ılçe Tarım Müdürlüğü çiftçilerimize gerekli ekipman yardımları yapmaktadır. ılçedeki hayvancılığın durumu şu şekilde özetlenebilir:

1- Büyük Baş Hayvanlar Büyük baş hayvanlardan en çok sığır beslenir. Manda besiciliği eskisi gibi pek o kadar önemli değildir. Yöreye has sığır cinsleri yanında, daha verimli kültür ırkları da yavaş yavaş yayılmaktadır. Böylece gelişigüzel bakımla günlük 4-5 Kg. Süt alınan inekler yerine bakımlı, ıslah edilmiş, iyi cins inekten günlük 20-30 Kg. süt almak imkanı doğmuştur. Yörede üç cins sığır hayvanı görülür. Birincisi halkın "Kara Sığır" dediği yerli siyah ırktır. En az verimli olmasına rağmen, en fazla beslenen sığır cinsidir. Ufak cüsseli olduğundan genellikle orman köylerinde beslenmektedir. ıkincisi Karadeniz bölgesine has olan jersey (sarı inek) sığır ırkıdır. Yerli siyah ırktan sonra bölgede hakim ırktır. Genelde verimi yüksek, ufak cüsseli hayvanlardır. Üçüncüsü süt için beslenen Holstein (Siyah-Beyaz Alaca) ineklerdir. Daha çok Erbaa merkez, Değirmenli, Çevre -su, Aşağı Çandır, Çalkara, Karayaka, Salkımören, Ballıbağ, Üzümlü, Bağpınar, Yoldere, Doğanyurt köylerinde besiciliği yapılmaktadır. Kar amaçlı besicilik genellikle Çevresu köyünde yaygındır. Bu köyle birlikte Aşağı Çandır, Bağpınar, Çalkara ve Koçak köylerinde 10'a yakın aile bu amaçla besicilik yapmaktadır. Besicilik yapanların en çok sıkıntıları, ürettikleri sütün gereği gibi değerlendirilemeyişidir. Çünkü ilçede henüz bir süt işletme tesisi yoktur. Ancak bu konuda çalışmalar yapılmaktadır.

2- Küçük Baş Hayvanlar Bölgede sığırdan sonra en fazla koyunculuk yapılmaktadır. Bölgeye has, adını Karayaka Kasabasından alan "Karayaka koyun ırkı" başlıca yetiştirilen koyun cinsidir. Karayaka koyununun en önemli özelliği et ve yapağı yönünden verimli olmasıdır. Sürü sahipleri bölgerindeki çayır, mera ve yaylalardan faydalandığı gibi, Karayaka ve Bağpınar'da bazı ailelere Osmanlı döneminde intikal etmiş Giresun ili sınırları içeririnde bulunan "Karagöl Yaylasfndan da yararlanmaktadır. Erbaa'nın bazı kesimlerinde özellikle Ocakbaşı, Çakır, Koçak, Ağcalan, Demirtaş ve Üzümlü Köylerinde kıl keçisi besleyen aileler de vardır. Ancak, kıl keçisi yetiştiriciliği koyun kadar yoğun olmayıp her geçen gün biraz daha azalmaktadır.Koyunlarda hastalık olarak "Koyun çiçek hastalığı, şap, düşük (entretoksemi)" hastalıkları, bakır ve selenyum noksanlığına bağlı daha çok kuzularda " beyaz kas " rahatsızlıkları ile doğum mevsiminde ishal görülmektedir.

3- Kümes Hayvancılığı Kümes hayvancılığı ılçede aile işletmeciliği şeklinde ve ek gelir kaynağı olarak yapılmaktadır. Bilhassa köylerde her ailenin kendine yeterli tavuğu vardır. Tavuktan başka az sayıda hindi, kaz ve ördek bulunur. Genellikle yumurta tavukçuluğu yapılmaktadır. ıhtiyaç fazlası yumurtalar pazarda satılmaktadır.ılçede ticari amaçlı büyük tavuk işletmeciliği olmamakla beraber, merkezde 1000'er tavukluk beş adet işletme faaliyet halindedir. Son tesbitlere göre; ilçe bazında 80 binden fazla tavuk olmak üzere toplam 90 bin dolayında kümes hayvanı bulunmaktadır.

4- Arıcılık Erbaa'da moderen arıcılığın 10 yıllık bir geçmişi vardır. Daha önce yapılan arıcılık, iptidai usullerle olduğu gibi, ekonomik bir değeri yoktur. ılçe bazında yine de 3000 civarında yeni tip arı kovanına karşılık 1000 civarında eski tip kovan bulunmaktadır. Modern arıcılığa teşvik 1988 yılında "Erbaa Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Fonu"nun 500 adet dolu, 500 adet boş kovanı 100 çiftçiye dağıtılmasıyla başlamıştır. ılçe Tarım Müdürlüğü ve Halk Eğitim Müdürlüğünün koodineli çalışmalarıyla eğitici kurslar düzenlenmiş, bu arada 196 çiftçi arıcılık belgesi almıştır.